May
lugar sa probinsya namin na ang popular mode of transportation ay
tinatawag nilang "Habal-habal". Hindi ko actually alam kung paanu nakuha
nila ang pangalan na to but I think it came from the local word "habal"
which means "mating". Kasi ba naman, ang sasakyan ay isang customized
heavy-duty motorcylce lang, lengthened to accommodate 6 or 7 passengers
in one trip. You can just imagine all passengers, lalaki at babae,
cramped up tightly together na naka-angkas sa motorsiklo habang
nagta-travel paakyat o pababa sa lubak-lubak na hindi pa sementadong
bunduking daan. So pag nakita mo ang position ng mga passengers, maiisip
mo ang mating position ng mga hayop, na dikit ang mga katawan.
Nakasakay
na din ako nito at di maiwasang matawa kapag naalala ang mga
kahiya-hiyang experiences kagaya ng may isang beses nasa gitna ako at
ang nasa harap koy babae at nang umusung pababa ang motor sa slope,
dumikit ang harapan ko sa may likuran nya at sa katagalan, tinigasan din
ako. Sigurado ako, napansin nya ang bukol ko dahil nilingon nya ako na
para bang gustong matawa o ano... na siguro ang nasa isip ay, "Sarap
naman, idiin mo pa..." o kayay "Langyang manyakis na to...!"
Swerte
ka kapag type mo yung nasa likuran o harapan mo (depende na rin sa
position preference mo - hehehe) at sagana ka sa tsansing.
Meron
din akong experience na sa likuran ko ang babae, sa harap naman ay
lalaki at habang nadadampi ang boobs ng babae sa likod ko, tumitigas
naman ang ari ko na dumadampi-dampi sa likuran nung lalaki. Syempre,
hindi ko mapigilan... kayat tinitimpi ko na lang ang kahihiyan dahil
alam kong napapansin iyung nabubundol-bundol na bukol ko. Natatawa
nalang ako sa sarili. Patay-malisya lang naman din yung lalaki kaya ok
lang. Iniisip ko nalang na baka tinitigasan din sya (hehehe).
Anyway,
nung last year kong bakasyon, nakasakay na naman ako ng "habal-habal".
Nangyari lang yun dahil sa may meeting ang fraternity namin sa downtown
at dahil mejo gabi na, hinatid ko ang isa kong sis sa lugar nila. May
motorsiklo naman ako na pweding gamitin pero I didn't want to take risk
dahil una, mejo gabi na at delikado ang lugar, maulan at maputik at
dahil bundukin, nakakatakot ang slopes at swerves. So, I decided na sa
habal-habal na lang kami sumakay at ganun din ang sa pagbalik kong
mag-isa.
Swerte
naman at nakahanap pa kami ng sasakyan. "Last trip na po ito!" ang
nakangiting sabi ng driver na sa tingin koy nasa edad 25 lang, sunog at
matipuno ang katawan dahil sa exposed palagi sa araw pag nagda-drive at
sanay din siguro sa iba pang trabaho.
Dali-dali
akong umangkas sa pag aakalang maubusan na ng pwesto. Ako yung nasa
likuran ng driver at sa pinakadulo naman ng likuran ng motor yung sis
ko. Sanay daw kasi syang sa pinaka-dulo. O siguro din, baka ayaw nyang
matsansingan o kayay na-experience na din nyang may bumukol sa harap
nung nasa likod nya, hehehe.
"Anyway,
kahit saan makapwesto ok lang sakin bastat ang importante, nakahabol
kami sa trip na yun" sabi ko sa sarili. Sa likuran ko naman ay isang
estudyanteng lalaki, na nasa 19 years old lang ang edad. Brando daw ang
pangalan nya. Bago paandarin ng driver ang motor niya, nilingon ko sya,
kinindatan sabay ngiti, yung casual na pakikipagkaibigan lang. Kumindat
at ngumiti din naman sya, sabay angkas sa motor at kumapit sa balikat ko
habang nasa side lang ng lap ko ang mga kamay ko.
May
isang oras din ang layo ng pupuntahan namin, madilim ang kalsada dahil
sa wala pang kuryente sa lugar na yun. Habang bumibiyahe na kami, walang
imikan, walang kwentuhan. Maya-maya, unti-unti kong nararamdaman sa may
likuran ko ang bukol ni Brando. Mejo natatawa nalang ako sa sarili
dahil sa kabubundol ng ari ni Brando sa likuran ko, tinitigasan din ako
na nabubundol-bundol naman sa likuran ng driver. Imbis na ang worry ko
ay ang sitwasyon na madilim ang kalsada, maulan-ulan, delikado ang daan
at kung meron pa ba akong masasakyan pabalik ng bahay, ang sumisiksik sa
utak ko ay puro kalaswaan. Anjang iniisip ko na hubot-hubad kami lahat
habang nakaangkas sa umaandar na motor at ang mga ari ay tigas na tigas
at dumadampi sa mga likuran namin... para akong gago na nag-iimagine.
Nasa
ganun akong pagmumuni-muni nang mapansin kong ibinaba ni Brando ang mga
kamay nya sa side ng lap ko. Hindi ko na pinansin. Maya-maya, yumapos
sya sa katawan ko. Patay-malisya pa rin ako. Iniisip ko nalang na dahil
yun sa unsteady na kalsada, lubak at slopes at dikit na dikit naming mga
katawan. Ngunit nung humigpit ang yapos nya sa akin, dun na ako
nag-isip ng malaswa. Ang nasambit ko nalang sa sarili ko ay, "Shit!
Tangna, pinag-tripan ako neto!" Pero dahil sa libog na libog na rin ako
sa mga oras na yun, hinayaan ko na lang syang pangigilan ako. At habang
yakap-yakap nya ako, minsan dinidiin din nya ang mukha nya sa leeg ko na
para bang hahalikan yun. Ramdam na ramdam ko naman ang nagpupumiglas
nyang bukol sa may bahaging likuran ko.
Sa
hindi ko maintindihang sarap na nararamdaman ko, parang gusto ko na
ring yakapin ang driver na nasa harapan ko lang. Ngunit hiya pa rin ang
nagingibabaw....
May
mga 30 minutes pa siguro bago namin marating ang patutungahan namin.
Habang nag-eenjoy ang kumag na si Brando sa kahihimas at kayayakap sa
katawan ko, patay malisya naman ako. Kunwari, wala akong nararamdaman
although ang harapan koy parang sasabog na rin sa init at sarap sa mga
ginagawa nya.
Wala
naman talagang lantaran na sekswal na ginawa yung tao (Brando) pero
siguro parang na-challenge lang ako. Para bagang tini-tease ako at
patagalan o pahabaan na lang ng pagtitimpi kung hanggang kailan kaya.
Ewan
ko rin pero feeling ko tinablan din ang driver sa harap ko sa
kakabundol ng bukol ko sa kanya ng napansin kong parang idinidiin din
nya ang likuran nya sa akin. Hindi ako sigurado actually pero lalong
lumakas ang kabog ng dibdib ko. Di ko malaman kung anong gagawin... Ang
narinig ko lang na sigaw ng nademonyong isip ko ay "Yakapin mo na!
Yakapin mo na! Sunggaban mo ang pagkakataon at mag-enjoy ka, tado!
Maya-maya lang wala na ang oportunidad na yan!"
"Arggghhhhhhh!
Shittt! Tangna! Tangna talaga!" sigaw ko sa sariling hindi mapakali.
Ang ginawa ko, idiniin ko ang katawan ko sa driver. Wala syang reaction.
Inilagay ko ang mga kamay ko sa sides ng lap nya, wala pa rin syang
reaction. Ang hindi nya pag-pansin sa advances ko ay lalong nagpa-igting
ng excitement at nagpalakas ng kabog ng dibdib, habang ang lokong si
Brando naman ay pa-simpleng nag-eenjoy na sa palagay ko'y halos puputok
na rin sa sarap na nararamdaman. Aktong ilagay ko na sana ang mga kamay
ko sa balikat ng driver ng biglang huminto ang motorsiklo, "O, nandito
na tayo!" sigaw nya. Bigla akong natauhan.
"Arggghhhh! Bitin!" ang sambit ko nalang sa sarili.
Bago
umalis pauwi ni Brando, lumigon sya sa akin at tumango sabay sabi ng
"Bye!". Tumango na rin ako. Bibiruin ko sana, "Swerte mo, tol, enjoy na
enjoy ka sa akin at di ako pumalag!" Pero pinabayaan ko nalang... Hindi
na kami nagkausap pa.
"Mark,
bibiyahe ka pa bang pabalik? Alas dyes y media na kasi ng gabi at wala
ng masasakyan tong bro ko pabalik ng downtown eh, hinatid lang nya lang
ako kasi..." tanong ng sis ko sa driver na kakilala din pala nya.
"Hindi
na sana e..." sabi ni Mark na mejo nag-isip. "Pero di bale... dahil
nasa midway naman yung bahay ko papuntang downtown, bale ideretso ko
nalang sya dun tsaka ako babalik ng bahay" pag-explain ni Mark.
"Ay, maraming maraming salamat, Mark! Ambait talaga ni Mark..." pasalamat ng sis ko.
Noon
ko pa lang napansin ang anyo ni Mark. Siguro may 5'8" ang height, at
rugged na rugged ang dating. Clean-cut ang buhok, clean-shaven naman ang
mukha. At sa porma ng katawan, halatang sanay sa physical na trabaho.
May hitsura, maganda ang built.
Sinamahan
ko muna ang sis ko sa bahay nila. Mga ilang metro lang naman ang layo
at dali-daling binalikan ko na si Mark. Ako na lang ang nag-iisang
pasahero nya. Agad nyang pinaandar ang motorsiklo. Muli, kinakabahan na
naman ako... "Sana di na ako titigasan" sabi ko sa sarili ko na parang
gustong matawa.
"Mark, kakapit ako sa iyo ha?" Tanong ko'ng mejo nag-alinlangan.
"Walang problema po, sir at mejo maputik, madulas at delikado ang dadaanan natin" ang casual namang sagot ni Mark."
Kumapit
nga ako, sa balikat nga lang. Ulit, walang imikan, walang kwentuhan,
basta ganun nalang. Maya-maya, sa kaaalog ng sasakyan, ayan na naman,
tinitigasan na naman ako. Mejo nahiya ako kayat iniusog ko palayo ang
sarili. Ngunit dahil sa ang kahabaan ng biyahe namin ay pababa ng slope
di pa rin maiwasang madikit ang mga katawan namin. "Putsa namang..."
sabi ko nalang sa sarili."
Hindi
pa kami naka 20 minutes sa biyahe ng biglang bumuhus ang napakalakas na
ulan. Nabasa kami kaya't inihinto ni Mark ang motorsiklo sa gilid ng
kalsada sa ilalim ng malaking kahoy.
"Sir, basang-basa na kayo ah!" sabi ni Mark na pasigaw dahil sa lakas ng ulan.
"Oo nga e, pero ok lang basta makarating tayo ng town" sagot ko naman, pasigaw din.
"Kung
OK lang sa inyo, mga 15 minutes na lang ay bahay ko na, susuungin
nalang natin ang ulan at dun na tayo magpalipas ng paghinto neto"
suggest ni Mark.
"Hindi ba delikado sa yo ang mag-drive na napakalakas ng ulan at maputik pa ang daan?"
"OK
lang yon, Sir. Sanay na ako dito sa lugar na to. Ingat lang sa pag
drive. Mas delikado kung dito tayo mag tambay dahil nasa lugar tayo na
walang kabahayan at dinadaanan ito minsan ng mga NPA."
Mejo
natakot ako sa sinabing yon ni Mark kaya wala akong choice, tinahas na
namin ang ulan hanggang marating ang bahay niya, pareho kaming
basang-basa.
Nasa
gilid lang halos ng kalsada ang bahay nya. Pagkatapos iparada ang
motorsiklo nya sa maliit na garahe, dali-dali kaming pumasok sa loob at
kaagad sinidihan ang lamparang de gas. Yari sa kawayan lang ang bahay ni
Mark at sa tingin koy wala pa itong isang taong gawa. Pulido ng
pagkagawa nito at maaliwalas ang loob kahit iisa lang ang kwarto,
kumbaga all-in-one. Nanjan na ang sala, sa gilid nito ang higaan nya at
ang sa dulo, kusina.
"Pasensya
na kayo, Sir sa bahay ko, mejo magulo." Sabi nyang sabay hubad ng
kanyang t-shirt, kumuha ng tuwalya at itinapis, hinubad ang pantalon at
brief tsaka inilagay sa isang tabi. Tapos kumuha ng shorts at brief at
isinuot na nakatalikod sa akin. Kumuha na rin sya ng extra shorts at
t-shirt "Sir, palit muna kayo ng damit... sa tingin ko pareho lang tayo
ng size. Sensya na hindi ko pweding maipahiram ang brief ko" sabay tawa
ng malakas.
"Hahahaha!
Marunong ka rin naman palang magbiro" ang sabi ko. "Kala ko hindi ka
marunong tumawa eh, di joke lang..." sabay bawi. "OK lang sakin kahit
walang brief... sanay ako jan, hehehe." Sabi kong nakangiti. "Pero kung
ipahiram mo ang brief mo sa akin, e di lalong mas OK"
"Hahahaha!" sabay kaming tumawa.
"Palabiro din pala kayo, Sir!" sabing ganun ni Mark. "Pero walang biro po, pwedi kong ipahiram sa inyo ang brief ko, promise!"
"Hahahahaha!" lalong lumakas ang tawa ko. "Hindi... biro lang talaga, ok na ako..." at nagpalit na rin ng damit.
Parang
may sundot sa akin na kung ano yung biro ni Mark na iyon. Pero hindi ko
na lang din pinansin. Ang bumalot sa isipan ko sa mga sandaling yun ay
baka nagwo-worry na sa akin ang mga naghintay sa akin. Gustuhin ko mang
tumawag, walang signal. At habang lumalalim ang gabi ay walang hinto din
ang pagbuhos ng ulan.
Napansin
ni Mark ang biglang paglungkot ng mukha ko - sa kaiisip kung paano
maka-uwi sa gabing iyon at sa mga naghihintay sa akin sa bahay. "Sir,
mag-inuman na lang kaya tayo habang hinihintay natin ang paghinto ng
ulan... may ætuba' ako dito kung umiinom ka neto..."
"Wala
na yata akong choice Mark. Baka nga dito na lang din siguro ako
magpapalipas ng gabi dahil sa gabing-gabi na at mukhang hindi na yata
hihinto itong ulan. At kahit ihatid mo pa ako, delikado rin ang pagbalik
mo. So, OK, inuman tayo. At pwedi ba, tawagin mo nalang akong Mike?"
Nagbukas
si Mark ng sardinas at nag-inuman nga kami. At habang nag-iinuman,
kwentuhan sa buhay-buhay. Marami din akong nalaman tungkol sa kanya gaya
ng sya pala ang gumawa ng bahay nya na yun dahil pag-aari nila ang lupa
at habang accessible sa trabaho nyang pagda-drive ng motorsiklo,
nababantayan pa niya ang mga niyogan nila sa area na iyon. Nalaman ko
din na ang bahay nila talaga ay nasa kabilang baranggay pa, at may 2
syang kapatid na lalaki at isang babae. Dating army din daw siya ngunit
huminto na at ayaw ng girlfriend at mga magulang nya. Ilan lang yun sa
mga nalalaman ko tungkol sa kanya. Anyway, marami din akong nai-share sa
kanya tungkol sa buhay-buhay ko...
Mag a-ala-una na ng madaling araw ng mejo lasing na kami at sumentro na ang usapan sa trabaho nyang "Habal-Habal"
"Mark,
ano ang nararamdaman mo kapag may isang lalaking pasahero na nakaangkas
sa likod mo mismo at bumubundol sa yu ang bukol nya, lalo na pag
tinigasan yung tao?"
Ngumiti
si Mark, "Normal lang yun, wala akong problema dun, lalaki, o babae.
Basta ako, concentrate lang sa pag-drive. Pero ok... aaminin ko
naapektuhan din ako minsan pag umaandar ang libog ng katawan, hehehe."
"E, nung ako ang nasa likuran mo kangina at tinigasan ako, napapansin mo ba yun?" seryoso kong tanong.
"Hahaha! Oo naman. At alam ko rin na niyayakap ka nung nasa likod mo." Sabi nyang nakangisi.
"Talaga? napansin mo rin yun? Panu?
"Ako pa... E, nadadampi din ang kamay nya sa likod ko eh!"
"E, anong nararamdaman mo... nung malaman mong may yumayakap na sa akin?"
"Yung totoo...?" tanong ni Mark.
"Syempre, yung totoo."
"OK, yung totoo... tinitigasan din ako! HAHAHAHAHA!" sabay kaming nagtawanan ng malakas.
"E, kung niyakap din pala kita nung time na yun, e hindi ka papalag?" follow-up kong tanong.
"Hinihintay
ko nga eh - joke! Pero, mas OK sana..." sagot nyang nakangisi. "Pero
malamang gutay-gutay na ang mga buto natin dahil sa aksidente,
hahahaha!" tawanan ulit...
"Game pala ang mokong na to!" sabi ko sa sarili.
"Alam mo..." pahabol nya, "feeling ko lang ha - na gusto mo rin akong tsansingan, tama ba ako?
"Ha? Panu mo naman nasabi yan, tol... Kaw ha, OA ka." tanong kung nag-iinosentehan.
"E, inilagay mo na ang mga kamay mo sa gilid ng lap ko, e. Kaso, nakarating na tayo sa destination natin."
"Hindi ah, ano ka..." pabiro kong sabi na nangingting napahiya.
Pero
sa totoo lang, gusto ko ng umamin. Maya-maya, tumahimik na ako,
tinungga ang laman ng baso, tumagay pa ulit ng isa pa at ininum. Siguro
nagtaka si Mark sa bigla kong pagtahimik at tiningnan ako. Pero
nag-iinit na naman ang pakiramdam ko't gusto kong maipalabas anu man
yun. Nilakasan ko na ang loob ko, tinitigan si Mark sabay sabing, "Panu
yan, e di... pareho pala tayong bitin?"
Hindi
sumagot si Mark. Yumuko, iniwasan ang titig ko at tinungga yung tagay
nya at tumagay ulit. Mejo napahiya ako kaya't hindi na rin ako umimik.
Natahimik kami ng ilang sandali. Dahil siguro sa hiya ko nasabi kong
gusto ko ng matulog at sabay tumayo.
Tumayo
din si Mark. Tinitigan ako at hinawakan ang mga balikat ko. "Sandali...
Kala ko ba pareho tayong bitin...?" Tsaka inilapat nya ang mga labi nya
sa labi ko at siniil yun ng halik. Hindi na ako nakapalag.
Tila
hindi na tumitigil ang ulan. Malakas ang hangin at napakalamig ng
panahon. Ngunit sa loob ng bahay ni Mark, umaapaw ang init ng aming
katawan...
Mag-aals-otso
na ng umaga nung magising kami. Huminto na rin ang ulan at nagpapakita
na ang araw. Nakaangkas na ako sa motor ni Mark para ihatid nya na ako
sa bahay ko. "Panu yan, Mark... mabibitin na naman tayo neto sa
Habal-Habal mo" pabiro kong sabi habang nakaakap sa kanya.
"Walang problema... ituloy na lang natin ulit mamaya!" At sabay kaming nagtatawanan...